Veysel Karani, Yemen'in Karn bölgesinde yaşayan, Hz. Muhammed (s.a.v.) döneminde yaşamış ancak onu hiç görememiş bir Allah dostudur. Annesi görme engelli olduğu için ona bakmak zorundaydı ve bu yüzden Medine'ye gidip Hz. Peygamber'i ziyaret edemedi.
Bir gün annesi ona, "Oğlum, Medine'ye git ve Peygamber Efendimizi ziyaret et" dedi. Veysel Karani, annesinin izniyle Medine'ye gitti. Ancak vardığında Hz. Peygamber'in evde olmadığını öğrendi. Annesini yalnız bırakmamak için hemen geri dönmeye karar verdi.
Dönerken yolda Hz. Peygamber'le karşılaştığı rivayet edilir, ancak birbirlerini tanımadılar. Veysel Karani, annesine verdiği sözü tutmak için aceleyle Yemen'e döndü.
Hz. Peygamber, daha sonra ashabına "Ümmetimin içinde Veysel Karani adında biri var. Kıyamet gününde onun şefaatiyle ümmetimden çok sayıda insan cennete girecektir" buyurdu ve onu övdü.
Veysel Karani, annesine olan saygısı ve bağlılığı nedeniyle İslam tarihinde önemli bir yer edinmiştir. O, annesinin her isteğini yerine getirmeye çalışır, ona hizmet etmekten asla yorulmazdı.