Ashab-ı Kehf, putperest bir toplumda yaşayan ve Allah'a inan eden yedi genç ve bir köpekten oluşan bir gruptur. Yaşadıkları dönemde, hükümdar Dakyanus halkı putlara tapmaya zorluyordu ve Allah'a inananları cezalandırıyordu.
Bu gençler, inançlarını açıkça ilan ettikten sonra, zulümden kaçarak bir mağaraya sığındılar. Allah'a dua ederek O'ndan yardım istediler. Allah da onları derin bir uykuya daldırdı. Bu uyku, tam 309 yıl sürdü.
Uyandıklarında, aralarından birini yiyecek almak için şehre gönderdiler. Ancak şehre giden genç, her şeyin değişmiş olduğunu gördü. İnsanlar farklı giyiniyor, farklı paralar kullanıyorlardı. Yiyecek almak istediğinde, elindeki paranın çok eski olduğu fark edildi ve bu durum dikkat çekti.
Sonunda, gencin anlattıkları sayesinde, onların yüzyıllar önce kaybolan ve efsaneleşen Ashab-ı Kehf olduğu anlaşıldı. O dönemde artık putperestlik sona ermiş, insanlar Allah'a iman etmişlerdi.
Ashab-ı Kehf'in hikayesi duyulunca, insanlar onları görmek için mağaraya geldiler. Gençler, görevlerinin tamamlandığını anlayarak Allah'a dua ettiler ve tekrar uykuya daldılar, bu kez ebedi uykuya.